Studia muzyczne ukończył w Akademii Muzycznej w Gdańsku w 1988 r. w klasie skrzypiec prof. Krystyny Jureckiej. Swe umiejętności doskonalił na mistrzowskich kursach interpretacji w Łańcucie, Weimarze i Sienie (jako stypendysta Rządu Włoskiego) u takich pedagogów, jak Mirosław Rusin, Boris Belkin, Emanuel Borok.
Po ukończeniu studiów został asystentem prof. Krystyny Jureckiej. Przewody kwalifikacyjne przeprowadził w latach 1994 - I stopnia i 2001 - II stopnia. W 2012 roku otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych. Prowadzi klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Od roku akademickiego 2012/2013 pełni funkcję kierownika Katedry Instrumentów Smyczkowych.
W latach 1992 – 2007 był solistą Estrady Kameralnej Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Ma na swoim koncie występy w kraju i za granicą: w koncertach z orkiestrą, recitalach i koncertach kameralnych. Bardzo dobrze były przyjmowane jego koncerty w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Współpracował z wieloma zespołami orkiestrowymi, między innymi z Polską Filharmonią Kameralną, Polską Orkiestrą Kameralną i orkiestrą Sinfonia Varsovia.
Zbigniew Pilch jest skrzypkiem o niezwykle szerokich zainteresowaniach, które obejmują całość muzyki instrumentalnej od XVI do XXI wieku ze szczególnym uwzględnieniem skrzypcowego idiomu wirtuozowskiego.
Zbigniew Pilch ukończył wydział instrumentalny na Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie jego Mistrzem był Zbigniew Szlezer, a jednocześnie specjalizował się także w grze na skrzypcach barokowych pod kierunkiem Zygmunta Kaczmarskiego. Koncertuje jako solista, kameralista i koncertmistrz, grając na skrzypcach barokowych i współczesnych, altówce oraz violi d'amore. Często występuje także w roli dyrygenta. Współpracował z prawie wszystkimi zespołami muzyki dawnej w Polsce, a przez szereg lat był członkiem „Sinfonietta Cracovia”. Prowadzi kursy mistrzowskie w ramach Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Lidzbarku Warmińskim. Od 2004 roku wykłada skrzypce i altówkę barokową na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Koncertuje w całej Europie i na świecie z takimi znakomitymi zespołami jak fińska „Battalia”, duński „Concerto Copenhagen”, hiszpański „Al Ayre Espanol”, czeska „Musica Florea”, czy belgijskie „Collegium Vocale” z Gandavy. Współpracuje jako muzyk solista-instrumentalista z Warszawską Operą Kameralną. Obecnie jest koncertmistrzem Wrocławskiej Orkiestry Barokowej, od 2006 roku jest III dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Wrocławskiej, a od 2009 jest wykładowcą Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie skrzypiec barokowych.
O sobie mówi: „Mieszkam w Krakowie, bardzo lubię gotować, uwielbiam koleje, a najbardziej kocham grać recitale solowe...”.
Jerzy Dybał - (urodzony 22 czerwca, 1977 Rudzie Śląskiej) kontrabasista solowy i dyrygent.
Absolwent Państwowej Szkoły Muzycznej im. Fr. Chopina w Bytomiu w klasie kontrabasu prof. Gerarda Przybyły oraz Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Andrzeja Mysińskiego. Działalność koncertową rozpoczął już w wieku 15 lat stając się najmłodszym członkiem słynnej „Gustav Mahler Jugendorchester”, w której współpracował z dyrygentami tej klasy, co Claudio Abbado, Neville Mariner czy Bernard Haitink. Jest równiż laureatem wielu prestiżowych konkursów kontrabasowych oraz konkursu instrumentów smyczkowych o stypendium „Yamaha Foundation of Europe”.
W latach 1996 – 2001 był stałym współpracownikiem ”Sinfonii Varsovii” oraz „Polskiej Orkiestry Kameralnej” a następnie (2001-2003) kontrabasistą „Monachijskiej Filharmonii”. Członek-założyciel „Mahler Chamber Orchestra”, powstałej z inicjatywy Claudio Abbado. Współpracował również z Orkiestrą Radia Bawarskiego - „Bayerischen Rundfunk Sinfonieorchester”.
Obecnie jest „Stimmführerem” grupy kontrabasów Filharmoników Wiedeńskich oraz Orkiestry Opery Wiedeńskiej. Jako solista oraz kameralista koncertuje z takimi orkiestrami i zespołami jak „Wiedeńscy Wirtuozi”, „Toujor Mozart Festival Ensemble”, „Concertino”, Orkiestra kameralna „Wratislavia”, „Concerto Avenna”, ”Kwartet Prima Vista”, „Kwartet Śląski”, „Septet Monachijski”, „Wiedeński Kwintet Fortepianowy”, zaś wśród jego partnerów muzycznych znajdują się takie muzyczne osobowości jak: Julian Rachlin, Ernst Kovacic, Chee-Yun, Yuri Bashmet, Michaela Ursulesa, Arto Noras, Konstanty Andrzej Kulka, Jan Stanienda, Piotr Pławner, Vadim Brodski, Piotr Paleczny, Waldemar Malicki, Władysław Kłosiewicz oraz Tytus Wojnowicz. Występuje na tak renomowanych festiwalach jak: ”Festiwal Muzyczny w Łańcucie”, ”Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethoven”, ”Festiwal Chopinowski w Dusznikach-Zdroju”, „Mikołowskie Dni Muzyki”, „Kwartet Śląski i jego goście”, „Bravo Maestro”, „Toujor Mozart Wiedeń/Salzburg”, „Festiwal w Aix en Provence”, „Festiwal Pablo Casalsa” w Prades i Puerto Rico, „ Music Isle” w Seulu i Jeju (Korea), „Pacific Music Festival” w Sapporo (Japonia).
Dokonał nagrań płytowych dla belgijskiej wytwórni „RCP” japońskiej „Camerata” oraz polskiej „DUX”. Za swe dokonania na tym polu został dwukrotnie uhonorowany Nagrodą Muzyczną Fryderyk zaś jedno z jego nagrań (z K.A. Kulką) uzyskało status „Platynowej Płyty”.
W kręgu zainteresowań artysty znajduje się również stylowe wykonawstwo muzyki dawnej i tej dziedzinie współpracował z takimi zespołami jak „Il Tempo” czy „La Stagione Frankfurt” oraz dyrygentami: Nicholausem Harnoncourtem, Trevorem Pinnockiem oraz Marc Minkowskim.
Anna Śliwa - skrzypaczka o wielostronnych zainteresowaniach, pasjonatka edukacji muzycznej najmłodszych dzieci. Jest absolwentką Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Krakowie w zakresie skrzypiec współczesnych i skrzypiec barokowych. Specjalizuje się w solowym i kameralnym repertuarze dzieł muzyki dawnej, a także w improwizowanym wykonawstwie zabytków muzyki przedrenesansowej i etnicznej.
Wraz z zespołem Camerata Cracovia dokonała polskiego prawykonania nowo odkrytych utworów polsko-niemieckiego kompozytora z XVII w., Henryka Doebeliusa.
W repertuarze muzyki dawnej wykorzystuje altówkę i skrzypce barokowe, lirę da braccio, violę d'amore, fidel i pochette.
Współpracuje z większością polskich zespołów muzyki dawnej, np. Ars Cantus,Concerto Polacco, Il Tempo, a także z austriackim zespołem Pandolfis Consort Wien.
Od 2007 r. kieruje zespołem instrumentów historycznych Intrada, współdziałającym ściśle z Baletem Dworskim Cracovia Danza, wykonującym głównie muzykę związaną z tańcem i innymi formami przedstawień scenicznych. Pracowała jako skrzypaczka w zespole Capella Cracoviensis (1992 - 1995) i altowiolistka w Zespole Instrumentów Dawnych Musicae Antique Collegium Varsoviense Warszawskiej Opery Kameralnej (2001 - 2004).
Brała udział w licznych nagraniach płytowych oraz w prestiżowych festiwalach, m. in. Europäisches Musikfest Stuttgart, Arte Sintesi Enschede, Wratislavia Cantans, Festiwal van Vlaanderen Brugge, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, występowała na Expo 2003 i podczas Roku Polskiego w Paryżu.
Osobnym nurtem jej działalności jest pedagogika skrzypcowa. Prowadzi klasę skrzypiec w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Mieczysława Karłowicza w Krakowie oraz klasę skrzypiec barokowych w Szkole Muzycznej II st. im. Bronisława Rutkowskiego w Krakowie.
Jakub Kościukiewicz ur. w 1979 r. we Wrocławiu, gdzie ukończył PSM I st im G. Bacewicz (klasa Stanisława Małka) oraz PLM im. K. Szymanowskiego (klasa Ewy Dymek-Kuś). Edukacje kontynuował na AM w Krakowie w klasie wiolonczeli ad. Teresy Kamińskiej (dyplom w 2003 roku). Od młodości fascynował go świat muzyki baroku i historycznych praktyk wykonawczych. Pierwsze szlify w tej dziedzinie zdobywał aktywnie uczestnicząc w zajęciach fakultatywnych z wiolonczeli barokowej i zespołów muzyki dawnej. Swoje kwalifikacje pogłębiał biorąc udział w licznych kursach i warsztatach w Wilanowie, Krakowie, Karlsruhe, Rolduc oraz studiując równolegle na Dresdner Akademie für Alte Musik w klasie wiolonczeli barokowej Christine Kyprianides (1999-2001). W latach 2003-2005, dzieki uzyskanemu stypendium, odbył specjalistyczne studia w Guildhall School of Music & Drama w Londynie w klasie wiolonczeli barokowej Alison McGillivray, które zakończył dyplomami MMus oraz PgDip. Lekcje pobierał ponadto u Rainera Zipperlinga, Jaapa ter Linden’a, Marcusa Möllenbecka, Larsa Ulrika Mortensena, Phoebe Carrai, Balazsa Málè, Simona Standage’a, Stephena Prestona, Andrew Manze’a, Rachel Podger, Agaty Sapiechy, Alfredo Bernardiniego, Jacquesa Ogg’a, Nicholasa Parle’a, Katherine McGillivray, Billa Cartera, Antona Stecka, Jespera Christensena i Menno van Delfta.
Od wielu lat z pasją zajmuje się historycznym wykonawstwem muzyki baroku. Współczesne realia wymagają jednak poszerzania o repertuar klasycystyczny a nawet romantyczny. Jako kameralista, solista i muzyk orkiestrowy występował i nagrywał z większością polskich zespołów grających na instrumentach historycznych, m.in. z Collegio di Musica Sacra Andrzeja Kosendiaka Dolnośląską Orkiestrą Barokową, Orkiestrą Liryczną, Harmonologią i Kapelą Jasnogórską prowadzonymi przez Jana Tomasza Adamusa, Concerto Polacco, Harmonia Sacra, La Tempesta, Orkiestrą I Rzeczypospolitej, Il Piacere, Cantores Minores Wratislavienses, Cameratą Podlaską, Fiori Pari, Nova Silesia, Maresiénne Consort a także z belgijskim zespołem Les Muffatti prowadzonym przez Petera Van Heyghena. Współpracował z Enrico Gattim, Alfredo Bernardinim, Paulem Goodwinem, Jaapem ter Lindenem, Claudio Caviną, Benjaminem Baylem, Konradem Junghänelem, Władysławem Kłosiewiczem, Markiem Toporowskim, Marcinem Szlestem, Pavlo Beznosiukiem, Olgą Pasiecznik, Nicholasem Parlem, Markiem Strynclem, Paulem McCreeshem, Giovannim Antoninim, Andreasem Speringiem i Jaapem Schroederem. Poza Polską występował również w Niemczech, Belgii, Szwajcarii, Francji, Holandii, Hiszpanii, Słowenii, Chorwacji, Czechach, Rosji, Wielkiej Brytanii, na Ukrainie, Słowacji i w USA. Brał udział w nagraniach ponad 30 płyt CD dla takich wytwórni jak CD Accord, Dux, Sarton, Cypres, Musicon, ProMusica Camerata.
Obecnie mieszka w Warszawie gdzie od 2005 roku współpracuje z zespołem Musicae Antique Collegiae Varsoviense przy Warszawskiej Operze Kameralnej oraz prowadzi klasy wiolonczeli barokowej i zespołów muzyki dawnej w ZPSM im F. Chopina przy ul. Bednarskiej (od 2007 roku). W stołecznym Teatrze Narodowym Jakub otacza muzyczną opieką aktorkę Danutę Stenkę, przygotowując ją i występując wspólnie w spektaklu Iwanow A. Czechowa w reżyserii Jana Englerta. Wraca jednak chętnie do rodzinnego miasta gdzie jest stałym muzykiem Wrocławskiej Orkiestry Barokowej (od 2008 roku) Współpracuje też z łódzkim zespołem Ibaroue, warszawskim Hyacinthus Ensemble oraz gdańskim Goldberg Baroque Ensemble. Na łódzkiej Akademii Muzycznej im. G. i K.Bacewiczów od 2011 roku wykłada wiolonczelę barokową oraz prowadzi zespoły kameralne muzyki dawnej i akademicką orkiestrę barokową.. Regularnie jest zapraszany jako wykładowca podczas Metodycznych Kursów Wykonawstwa Muzyki Dawnej w Warszawie. Prowadził też wielokrotnie kursy wykonawstwa historycznego w Le Treport (Normandia), Świdnicy oraz Łodzi. Jakub gra m.in. na instrumencie Gottfrieda Siegismunda Liebicha z 1790 roku zbudowanym w Schreiberhau (Szklarska Poręba).
Ewa Mrowca urodzona w Krakowie, naukę gry na klawesynie rozpoczęła w wieku 12 lat.
W 2002 r. ukończyła z wyróżnieniem studia w Krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie prof. Elżbiety Stefańskiej.
Jest absolwentką Guildhall School of Music&Drama w Londynie w klasie Nicholasa Parle’a oraz Schola Cantorum Basiliensis w Bazylei w klasie Jörga Andreasa Böttichera.
Była wyróżniona w 2003 roku w VI Konkursie Klawesynowym im. J. Broadwooda
w Londynie, organizowanym na historycznych instrumentach.
Stypendystka Ministerstwa Kultury, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego Accademia Musicale Chigiana, Rządu Szwajcarii, oraz Guildhall School of Music&Drama.
Swoje umiejętności wzbogacała na kursach mistrzowskich prowadzonych przez Kennetha Gilberta, Christopha Rousseta, Elisabeth Joyé, oraz Jespera Christensena.
Ze szczególną pasją poświęca się wykonawstwu muzyki na instrumentach oryginalnych, a także historycznej realizacji basso continuo.
Koncertuje jako solistka i kameralistka w Polsce, Francji, Niemczech oraz USA.
Na stałe współpracuje z zespołami: iBaroque, oraz Nova Casa z którym to we wrześniu 2009 r. wraz z Olgą Pasiecznik została przygotowana premiera spektaklu Tre Donne Tre Destini z muzyką G.F. Händla dla Warszawskiej Opery Kameralnej.
W 2009 roku uzyskała tytuł doktora sztuki. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w Akademii Muzycznej w Łodzi, oraz w Akademii Muzycznej w Krakowie.
Jej pierwszy solowy album z Pieces de clavessin Jean-Nicolas Geoffroy (Dux 2012) otrzymał znakomite recenzje, w Polsce (Ruch Muzyczny), w Luksemburgu (magazyn muzyczny Pizzicato), w Niemczech (Bayerische Rundfunk).
Album został nominowany do nagrody International Classical Music Awards 2013.
Ewa Mrowca gra na kopii anonimowego włoskiego instrumentu z przełomu XVII i XVIII wieku, z warsztatu Detmara Hungerberga.
Jest obecnie najmłodszym profesorem sztuk muzycznych w Polsce. Ukończył w 1989 roku Akademię Muzyczną im F. Chopina w Warszawie w klasie wiolonczeli prof. Kazimierza Michalika. Jako stypendysta Rządu Austriackiego odbył roczne Studium Podyplomowe w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu u prof. T. Kühne. Studiował również kameralistykę u wybitnego skrzypka Krzysztofa Jakowicza, z którym występuje od wielu lat.
Artysta jest laureatem ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów wykonawczych w Poznaniu, Warszawie, oraz m. in. I Nagrody V Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. N. Zabaleta w San Sebastian w Hiszpanii w roku 1991. Otrzymał również Nagrodę-Stypendium Polsko-Japońskiej Fundacji JESC w roku 1994.
Występował m.in. pod batutą takich dyrygentów jak: M. Błaszczyk, A. Boreyko, Ł. Borowicz, T. Bugaj, H. Czyż, Ph. Entremont, J.M. Florencio, Cz. Grabowski, J. Kosek, J. Maksymiuk, W. Michniewski, M. Nałęcz-Niesiołowski, K. Penderecki, M. Pijarowski, P. Przytocki, Z. Rychert, J. Salwarowski, T. Strugała, J. Swoboda i T. Wojciechowski, S.A. Wróblewski. Od wielu lat prowadzi ożywioną działalność koncertową występując z takimi orkiestrami jak: NOSPR, Orkiestra Filharmonii Narodowej, Polska Orkiestra Kameralna, Polska Orkiestra Radiowa, Sinfonietta Cracovia, Concerto Avenna i niemal wszystkie orkiestry filharmoniczne w Polsce. Współpracuje z wybitnymi solistami, oraz z Kwartetem Wilanów i Kwartetem Śląskim.
Wśród bardziej znaczących koncertów T. Strahla wymienić można występy w Schauspielhaus w Berlinie, Brucknersaal w Linzu, St. John's Smith Square w Londynie, Art Center w Tel Avivie, Toppan Hall w Tokyo, L'Auditorii w Barcelonie, w Sali im. Moniuszki Teatru Wielkiego w Warszawie oraz w Filharmonii Narodowej. Odbył liczne tournee po Japonii, Kanadzie, Hiszpanii (z Filharmonią Śląską). Wziął udział w przedstawieniu "Fortepianissimo" wraz z K. Jabłońskim w Teatrze Wielkim w Warszawie. Jest gościem takich festiwali jak: Warszawska Jesień, Muzyka w Starym Krakowie, Bravo Maestro, Festiwal w Guadix w Hiszpanii, "Chopin a Paris" w Paryżu, Cello Festival w Caracas, Festiwal w Busku Zdroju, Festiwale im. F. Chopina w Dusznikach Zdroju i Antoninie, Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku, Festiwal Organowy w Kamieniu Pomorskim, Bydgoski Festiwal Muzyczny i Warszawskie Spotkania Muzyczne. Ważnym wydarzeniem dla artysty było wykonanie Koncertu wiolonczelowego W. Lutosławskiego w obecności kompozytora w 1993 r. pod dyrekcją M.J. Błaszczyka. W 2005 roku artysta dokonał polskiego prawykonania II Koncertu wiolonczelowego Piotra Mossa na Festiwalu "Prawykonania" wraz z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia.
Jest współzałożycielem Chopin Duo wraz z pianistą Krzysztofem Jabłońskim.
Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej a także dla CBC Radio w Kanadzie. Dyskografia artysty obejmuje wiele płyt CD dla "Pony Canyon", "CD Accord", Polskiego Radia Katowice, "Pavane Records", "Gema Stereo", "Pol-Music", "Acte Prealable" oraz "Sony Classics". Artysta był dwukrotnie nominowany do nagrody "Fryderyk". Jest laureatem nagrody Polskiej Akademii Fonograficznej "Fryderyk 2003".
T. Strahl prowadzi liczne kursy mistrzowskie w Polsce, Holandii, Finlandii, Niemczech, Japonii (Kyoto University of Arts) oraz w Ameryce Południowej. W czerwcu 2001 otrzymał z rąk Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej tytuł profesora, a w 2002 roku Złoty Krzyż Zasługi. Prowadzi klasę wiolonczeli w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie oraz w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi. W 2005 roku artysta poprawadził cykl wykładów i wykonał kilka koncertów podczas prestiżowej "Wien, Prag, Budapest, 05".
Artysta gra na instrumencie Leopold Widhalm - Norymberga, 1778.
Pianistka i kameralistka. Ukończyła z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu prof. Tadeusza Żmudzińskiego. Doskonaliła umiejętności pod kierunkiem prof. Andrzeja Jasińskiego w Podyplomowym Studium Pianistyki Akademii Muzycznej w Warszawie, a następnie u prof. Karl-Heinza Kammerlinga w Klasie Solistycznej Hochschule fur Musik und Theater w Hanowerze.
Jest laureatką I nagrody oraz nagrody specjalnej za najlepsze wykonanie utworów Karola Szymanowskiego na I Ogólnopolskim Konkursie im. K. Szymanowskiego w Łodzi (1983), Wyróżnienia "Estrady Młodych" XVIII Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (1984), Stypendystką w Konkursach organizowanych przez Towarzystwo im. F. Chopina w Warszawie (1983, 1984).
W roku 1989 otrzymała Nagrodę Specjalną Jury III Międzynarodowego Konkursu (dla laureatów konkursów pianistycznych w Palm Beach na Florydzie (USA), a w 1990 roku została laureatką II nagrody na V Międzynarodowym Konkursie im. F. Chopina w Palmie na Majorce. Zajęła też III miejsce na Konkursie Chopinowskim w Kolonii (1991). Jako solistka występowała na wielu polskich i międzynarodowych festiwalach muzycznych m. in.: Międzynarodowych Festiwalach Chopinowskich w Neapolu, Dusznikach, Mariańskich Łażniach, Festiwalu "Settembre Musica" w Turynie, Międzynarodowym Festiwalu Sztuki w Phenianie, Międzynarodowym "Maratonie Pianistycznym" Madryt-Bilbao.
Koncertowała w Austrii, Niemczech, Belgii, Hiszpanii, Norwegii, Finlandii, Szwecji, ZSRR, Korei Płn., USA, Czechach oraz we Włoszech i na Węgrzech.
Dokonała nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji oraz dla "Polskich Nagrań".
W roku 1994 zainicjowała Mistrzowskie Kursy Pianistyczne w Krynicy (1994-2001), których była dyrektorem artystycznym i wykładowcą (wraz z Kevinem Kennerem).
Od 2002 roku jest Dyrektorem artystycznym Letniego Festiwalu Muzycznego w Krynicy.
Od 1986 roku prowadzi klasę fortepianu — obecnie jako adiunkt II stopnia w Akademii Muzycznej w Krakowie.
Ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie (1980) w klasie fortepianu prof. Tadeusza Żmudzińskiego. W latach 1981-83 studiował w mistrzowskiej klasie prof. Paula Badury-Skody w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Wiedniu. W ramach kursów mistrzowskich kształcił się pod kierunkiem wybitnych pianistów takich jak: Regina Smendzianka /Weimar 1975,1979/ Valentina Kamenikova /Weimar 1997/ Alexander Jenner /Wiedeń 1981/, Guido Agosti /Siena 1982/, Tomas Vasary /Lenk 1982, 83, Asyż 1988/, Germain Mounier /Paryż1983/, Vlado Perlemuter /Paryż 1983/.
Jest laureatem Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku (1981), Międzynarodowego Konkursu "Fondation Cziffra" Senlis (1983), Konkursu Radiofonii Europejskiej Bratysława '85 (w duecie z barytonem Andrzejem Dobberem).
Otrzymał Honorowe Obywatelstwo Miasta La Serena /Chile 1994/.
Był wielokrotnie wyróżniany Nagrodą Rektora Akademii Muzycznej w Krakowie. Międzynarodową działalność artystyczną rozpoczął sukcesem na festiwalu „Szene der Jugend” w Salzburgu (1982). Od tej pory występował w wielu krajach europejskich /Austria, Belgia, Białoruś, Bułgaria, Czechy, Francja, Holandia, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Słowacja, Szwajcaria, Turcja, Ukraina, Węgry, Wielka Brytania, Włochy/ a także w Brazylii, Chile, Kolumbi, Japonii i USA.
Koncertował w prestiżowych salach koncertowych a także w ramach festiwali krajowych i zagranicznych.
Współpracował z wybitnymi wykonawcami, dyrygentami i orkiestrami. Dokonał licznych prawykonań kompozycji XX i XXI w. Wielu kompozytorów współczesnych dedykowało mu swoje dzieła /m.in. Krystyna Moszumańska Nazar „A.P.igram”/.
W swoim dorobku posiada liczne nagrania dla Polskiego Radia i Telewizji, Österreichische Rundfunk und Fernsehen, Radio Suisse Romande oraz nagrania płytowe.
Prowadził mistrzowskie kursy pianistyczne m.in. w:
Brazylii (Universidade de Brasilia)
Chile (Universitat de La Serena)
Japonii (Osaka College of Music, Kobe College i.inn)
Niemczech (Hochschule fur Musik Leipzig, Hochschule fur Musik Karlsruhe)
Portugalii (Universidade de Aveiro)
Juror wielu krajowych i międzynarodowych konkursów pianistycznych m.in.:
Agropoli/Salerno /1999/ (XXII Concorso Internationale di Esecuzione Pianistica)
Andorra /1999/ (V Concours de Piano "Premi Principiat d’Andorra")
Barcelona /2001/ (47 Concours International Maria Canals)
Osaka /2003/ (Osaka International Competition)
Barcelona /2004/ (50 Concours International Maria Canals)
Osaka /2004/ (Osaka International Competition)
Barcelona /2005/ (51 Concours International Maria Canals)
Barcelona /2006/ (52 Concours International Maria Canals)
Pełnił odpowiedzialne funkcje w Akademii Muzycznej w Krakowie:
Prodziekana Wydziału Instrumentalnego /1993-96/
Dziekana Wydziału Instrumentalnego /1996-99/
Prorektora ds. współpracy z zagranicą /1999-2002/
Inicjator i Dyrektor artystyczny Letniej Akademii Muzycznej Kraków /od 1999/
Jego studenci i absolwenci są laureatami krajowych i międzynarodowych konkursów muzycznych.
Pracował na stanowisku Visiting Professor Kobe College (Japonia – 2002/2003).
Jest profesorem w Katedrze Fortepianu Akademii Muzycznej w Krakowie.
Został odznaczony przez Prezydenta RP Srebrnym Krzyżem Zasługi (2005).
Akordeonista, kompozytor, pedagog, urodził się w 1953 r. Naukę gry na akordeonie rozpoczął w wieku 6 lat w Dziecięcej Szkole Muzycznej w Krzywym Rogu. Od 1969 – 1971 doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem Władimira Motowa. Następnie w latach 1971 – 1979 kontynuował swoją edukację muzyczną w Kijowskim Konserwatorium Muzycznym gdzie umiejętności gry na akordeonie kształcił pod kierunkiem Władimira Biesfamilnowa, a kompozycje u M. Skorika. Swoją międzynarodową karierę rozpoczął w 1975 r. kiedy to zdobył pierwsza nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym "Coupe Mondiale" w Helsinkach. Rok później zaczął występować jako solista Ukraińskiej Organizacji Koncertowej dla której wykonał wiele koncertów w wielu krajach na całym świecie. Jest znany jako kompozytor wielu utworów na akordeon. Jego najsłynniejsze kompozycje jak: Suita dziecięca nr 1, Suita Karpacka, Partita Concertante In modo jazz improvizazione są wykonywane przez słynnych akordeonistów na całym świecie. Oprócz kompozycji na akordeon jest autorem 7 symfonii, 3 oper, 2 baletów, 7 koncertów oraz muzyki chóralnej. W 1985 r. jego twórczość została doceniona przez UNESCO i otrzymał nagrodę ufundowaną przez tę organizację. Aktualnie mieszka we Włoszech. Regularnie występuje jako solista oraz kameralista w rodzinnych zespołach: "Duo Zubitsky" i "Quartetto Zubitsky". Komponuje wciąż nowe utwory na akordeon, pracuje jako pedagog i jest zapraszany do prac jury w najbardziej prestiżowych konkursach akordeonowych. Organizuje w Pesaro we Włoszech "Seminaria Akordeonowe z Zubickim", pozostaje także Prezydentem Ukraińskiego Stowarzyszenia Akordeonowego.
